Oleksandr Usyk po 12-rundowej wojnie ponownie wypunktował Tysona Furego na pełnym dystansie (3x 116-112).
Tyson Fury szachuje Usyka i atakuje go mocnymi hakami na korpus. Natomiast Oleksandr w swoim stylu tańczy i kuje celnymi prawymi prostymi króla cyganów. Ukrainiec świetnie unika po rotacji ciosów sierpowych i po 2-minutach rusza do konkretniejszego ataku, bez respektu spychając Furego pod liny.
Oleksandr Usyk rozpoczyna drugą rundę od celnej kombinacji prawy prosty lewy sierpowy. Następnie orbituje wokół Furego i kuje go ciosami prostymi na tułów. Musi jednak uważać, gdyż Anglik w kontrze ma przygotowany podbródkowy i krótki sierpowy. Fury zadaje podwójne lewe proste, jednakże każde ląduje na gardzie Usyka. Pod koniec rundy Tysonowi natomiast udaje się trafić mocno Usyka. Ukrainiec odczuwa ten cios, jednakże nie pada na deski.
Tyson Fury zaczyna od podwójnego lewego prostego. Później dorzuca do niego prawy sierpowy. Następnie mamy przepychankę w klinczu, po której Usyk zwraca uwagę sędziemu na ciosy w tył głowy. Usyk w tej rundzie już coraz bardziej się rozkręca, jest aktywniejszy i zadaje więcej ciosów prostych na korpus Anglika.
Tyson Fury rozpoczyna rundę od mocnego haka na korpus. Jednakże Usyk po minucie zaczyna przejmować inicjatywę i rusza do ataku. Trafia dwa razy kombinacją prawy prosty lewy sierpowy, jednakże nie robią one wrażenia na Tysonie. Runda kończy się mocnym trafieniem ze strony Anglika.
Usyk dostaje obcierkę w kontrze ze strony Furego. Potem mamy chwilę nieczystego boksu i klinczu. Usyk atakuje mocno tułów Furego, natomiast Anglik wrzuca drugi bieg i przyśpiesza. Mocno trafia Ukraińca podbródkowym i idzie w półdystans za podwójną gardę. Coraz więcej ciosów ze strony Tysona. Spadają mocne haki na korpus Usyka. Najwidoczniej Fury upatruje w nich szansę na zwycięstwo tak jak niegdyś Dubois we Wrocławiu.
Usyk rozpoczyna rundę od kombinacji. Natomiast Tyson czaruje Ukraińca lewymi prostymi. Później widzimy świetną kombinację lewy prosty i prawy sierpowy ze strony Tysona. Pod koniec rundy Usyk trafia bezpośrednim prawym, którym spycha Furego do defensywy i następnie ponawia atak, lokując kombinacje.
Oleksandr idzie od razu po korpus Furego i ponawia kombinacją na głowę. Siódma runda jest już nieco spokojniejsza niż poprzednie. Jednakże tylko pod koniec Usyk ponownie lokuje mocny lewy sierpowy na szczęce Furego.
Tyson Fury w ósmej rundzie stara się upolować Ukraińca na mocny kontrujący podbródkowy, jednakże bezowocnie. Następnie Usyk całkowicie bez respektu pcha Furego niczym Ivan Drago Rockiego na liny, później mamy zderzenie głowami. Po którym sędzia szybko wznawia pojedynek. Następnie mamy wojnę, podczas której Usyk zadaje kilka mocniejszych akcji.
Olekandr Usyk podkręca tempo w dziewiątej rundzie i spycha Furego pod liny. Jednakże Tyson nie daje się i szybko ucieka na środek ringu. Następnie Fury obija korpus Usyka hakami. Anglik w tej rundzie bardziej stara się wymęczyć Usyka różnymi nieczystymi klinczami. Runda kończy się fenomenalnym popisem defensywy ze strony Usyka. Olekandr pokazuje nam odchylenie przed szybkim ciosem niczym z Matrixa.
Na początku rundy dziesiątej Fury mocno trafia Usyka i Ukrainiec na chwile stopuje z atakiem. Runda jest nieco spokojniejsza. Fury ponownie stara się wykorzystywać klincze, wieszając się cały czas na Usyku. Dopiero pod koniec panowie ruszają do otwartej wojny, w której zarówno z jednej, jak i z drugiej strony latają potężne bomy.
Przedostanią rundę aktywnie rozpoczyna Usyk, od kombinacji ciosów. Fury w odpowiedzi wypala dwa przestrzelone podbródkowe. Ukrainiec rozkręca się i zarzuca ciosami Furego niczym ośmiornica. Mocny bezpośredni lewy ze strony Usyka przy linach. Potem świetnie po rotacji Oleksandr wyprowadza potężny sierpowy na szczękę i dominuje w tej rundzie.
Usyk rusza do ataku w pełni skupiony i kąsa prawym prostym Furego. Natomiast Tyson odpowiada ciosami na korpus. Anglik goni Usyka i chce iść z nim na bezpośrednią wymianę. Jednakże Usyk z defensywy kontruje dobrze Tysona. Świetnie po rotacji Usyk unika kolejnych sierpowych Anglika. Pod koniec dochodzi do bezpośredniej wojny w półdystansie. Panowie nie oszczędzają się. Koniec. Fury podnosi rękę w geście zwycięstwa…
Oleksandr Usyk pokonuje przez jednogłośną decyzję sędziów (3x 116-112) Tysona Furego.
Udostępnij w mediach
Opublikuj komentarz