Dzisiejszy artykuł, będzie opowiadał o czołowym zawodniku wagi lekkiej Calebie Ramsbottom. O to historia syna sprzedawcy owoców z Westminsteru...
Owocowy Ramsbottom
Caleb Rambsbottom urodził się 22 kwietnia 1769 roku w Westminsterze jako syn kupca. Swoje młodzieńcze lata spędził na targu, na którym kupował towary, które następnie rozprowadzał po całym Londynie. Z racji tego, że Caleb pochodził z ubogiej dzielnicy Lambeth, musiał od najmłodszych lat się bronić przed podejrzanymi jegomościami z okolicy. Często spory na ulicy rozwiązywał za pomocą pięści.
Kariera bokserska Caleba Ramsbottom
Caleb swoją pierwszą udokumentowaną walkę stoczył w 1786 roku z londyńskim marynarzem Jimem Gregory. Rambsobttom wygrał tę walkę i w kolejnej zmierzył się z Arthurem „Gypsy” Smithem, którego zdominował. W międzyczasie młodym pięściarzem zainteresował się Tom Johnson, który został jego „promotorem”. Następne lata, były bardzo obiecujące dla Caleba. Ramsbottom przede wszystkim ugrunotwał swoją pozycję wśród zawodników wagii lekkiej w Anglii, tocząc twarde walki. W 1792 roku zremisował z Paddingtonem Jonesem, a następnie z łatwością pokonał Jamesa Kelly’ego w ciągu 15 minut.
Caleb następnie 25 listopada 1801 roku pokonał rzeźnika Jamesa Lee. Walka od samego początku była bardzo zacięta. Caleb powalił dwoma ciosami w trzynastej rundzie rywala, a następnie znokautował Lee w dwudziestej pierwszej. Po tym starciu Ramsbottom 21 października 1803 roku pokonał również Jacka O’Donnella w ośmiu rundach na Wimbledonie.
Po licznych zwycięstwach Caleb zaznał po raz pierwszy goryczy porażki z bokserem żydowskiego pochodzenia Dutchem Samem. Londyński Morning Post po walce donosił, że na wydarzeniu zebrała się grupa 500 kibiców. Początkowo pierwsze rundy starcia Caleb wygrywał. W dziewiątej rundzie nawet zdołał powalić Sama ciosem w skroń, jednakże przez ofensywne ataki osłabł w późniejszych rundach. Dutch to wykorzystał, i silnymi firmowymi podbródkowymi rozkwasił twarz Caleba na miazgę do 37 rundy. Ramsbottom, był tak potłuczony po tej walce, że został zniesiony z ringu.
Schyłek życia
Po porażce Caleb zmierzył się jeszcze tylko dwa razy. W 1805 i 1816 roku zremisował z Billem Ryanem i Massą Bristowem. Ramsbottom przeszedł na emeryturę z bilansem 13-2-1. Później miał poważne problemy z prawem. W sądzie Kent Assizes 4 kwietnia 1821 roku został uznany za winnego napaści na urzędnika Thomasa Gatera. Pod koniec życia Caleb epizodycznie pojawiał się na walkach bokserskich w roli gościa. Przykładowo w 1825 roku, na dwa lata przed śmiercią kibicował swojemu koledze Tommiemu O’Lynnowi w walce z Jonesem the Sailor Boyem. Zmarł 8 listopada 1827 roku w wieku 58 lat. Do Międzynarodowej Galerii Sław Boksu został wprowadzony w 2013 roku.
Udostępnij w mediach
Opublikuj komentarz