Historia boksu #18 – Jack Randall

Jack Randall zwany „niezrównanym” to wybitny brytyjski pięściarz z XIX wieku, który zasłynął stworzeniem powszechnie dziś stosowanej techniki bokserskiej.

Wojowniczy sekundant

Jack Randall – urodził się 25 listopada 1794 roku w Londynie. Na temat jego wczesnego życia nie wiele wiadomo, jedynie to, że był on irlandzkiego pochodzenia i mierzył tylko 167 cm wzrostu. Jego pierwszy zawodowy pojedynek był konsekwencją przypadku. Gdyż, stoczył go niedługo po tym, jak wdał się w kłótnie z jednym z sekundantów z przeciwnego narożnika. Tym owym sekundantem, był rzeźnik Jack Payne, który po walce swojego podopiecznego wyzwał Randalla do walki. „Niezrównany” przyjął tę propozycję i w bezpośredniej konfrontacji wygrał z Paynem w ciągu dwudziestu minut. Po tej walce Randall porzucił karierę trenerską i sam zaczął występować jako zawodnik.

Kolejny pojedynek Jack Randall stoczył 26 sierpnia 1815 roku z Waltonem. Walka trwała zaledwie dziesięć minut, po których Walton zrezygnował. Ten sukces dał rozpoznawalność Randallowi oraz nagrodę w postaci pięciu gwinei. Następnie młody pięściarz pokonał m.in. George’a Doda w kwietniu 1816 roku i Ikeya Borrocka w maju. W tych walkach Randall popisywał się w szczególności swoją firmową akcją podwójny lewy prosty i prawy krzyżowy na głowę.

Po pierwszych ringowych sukcesach Jack Randall zmierzył się z West-Country Dickiem za stawkę dwudziestu-pięciu gwinei. „Niezrównany” dominował w tej walce i w 29 rundzie wyprowadził potężny cios na korpus, po którym Dick zwinął się w „kłębek” i poddał pojedynek. Następnie Randall 20 maja 1817 roku zmierzył się z Harrym Holtem. Starcie trwało dwadzieścia-pięć minut i zakończyło się od potężnego prawego na korzyść Randalla.

W powyższej walce Randall mocno ugruntował swoją pozycję pierwszorzędnego boksera. Posiada mistrzostwo w tej sztuce w wybitnym stopniu (…) i szybko zmienia swój sposób walki, gdy wymaga tego sytuacja. – pisał w Boxianie1, Pierce Egan dziennikarz sportowy z XIX wieku.

Słynne pojedynki…

W końcu „Niezrównany” 30 września 1817 roku w Surrey spotkał się z żydowskim pięściarzem Abrahamem Belasco. Panowie zmierzyli się o najwyższą jak do tej pory stawkę pięćdziesięciu gwinei. Przez pierwsze trzy rundy walka toczyła się bardzo ostrożnie. Jack Randall wyprowadzał mało ciosów, lecz za każdym razem, gdy trafiał, kładł on „Abeya” na ziemię. Dopiero w późniejszym czasie Randall przyśpieszył i zakończył starcie mocnym ciosem na głowę.

Po kilku technicznych ruchach Randall, uderzył Belasco tak mocno w oko, że ten natychmiast podniósł rękę, aby sprawdzić, czy nie wypadło z oczodołu – ból okazał się tak nieznośny, że zatoczył się, upadł i zemdlał. (…) Walka zakończyła się w ten sposób po około pięćdziesięciu czterech minutach. – pisze dalej w Boxianie, Pierce Egan.

Jakiś czas później Jack Randall zmierzył się z Joe Parishem, o dwukrotnie wyższą stawkę stu gwinei. „Niezrównany” wygrał starcie w 53 minuty jedynie prawą ręką, gdyż lewą uszkodził w trzeciej rundzie. Następnie, zmierzył się on 16 czerwca 1818 rokuBurke’iem Woolwichem w Wimbledon Common, po raz kolejny okazując się lepszym pięściarzem. Randal pokonał 178-centymetrowego Woolwicha, w 23 rundy nie odnosząc żadnych obrażeń.

Jack Randall vs Ned Turner

Po wielu jednostronnych walkach z Jackiem Randallem praktycznie nikt nie chciał się bić. „Rękawice” podjął jedynie zawodnik wagi lekkiej Ned Turner, który stał się dla wielu ostatnio nadzieją na pokonanie Randalla. Walka pomiędzy panami odbyła się w Crawley Downs, Sussex, 5 grudnia 1818 roku. Turner jako pierwszy postawił się Randalowi i przez pierwsze siedemnaście rund nawet z nim prowadził. Dopiero w drugiej fazie walki, gdy stracił siły, „Niezrównany” przeszedł do kontrofensywy i ostatecznie pokonał go po dwóch godzinach i dziewiętnastu minutach walki.

Po walce zebrany tłum nagrodził Jacka Randalla i Neda Turnera, oklaskami na stojąco i ogłosił ich najlepszymi zawodnikami w kraju.

Jack Randall vs Jack Martin

W 1819 roku Jack Randall zmierzył się z Jackiem Martinem, przy 25 tysięcznej publiczności. „Niezrównany” rozpoczął tę walkę od ciosów na korpus, a następnie zaczął mocniej trafiać na głowę. Walka potrwała 49 minut, po których Randall wyszedł tylko z niewielkim zadrapaniem na uchu. Po tym zwycięstwie „Niezrównany” otworzył swój własny pub „The Hole in the Wall” i wycofał się z walk z powodu braku chętnych rywali. Po dwóch latach Randall z powodu alkoholizmu podupadł na zdrowiu. Jack Martin, widząc że dawny „mistrz” jest w złej formie, chciał to wykorzystać i stoczyć z nim powtórny pojedynek. Do rewanżu doszło 16 września 1821 roku w Crawley Down. Walka była mocno wyczekiwana przez fanów, boksu, którzy tłumnie przybyli na wydarzenie. Jednakże ich oczekiwania, znacząco przerosły rzeczywistość. W pojedynku „Niezrównany” jeszcze szybciej sobie poradził niż w pierwszym starciu, gdyż, znokautował Martina w osiem minut.

Po tej walce Martin żądał rewanżu, usprawiedliwiając się tym, że przed walką doznał wypadku i nie był zdolny do pojedynku. Jednakże Randall oświadczył, że jest to już jego ostatnia walka i że nigdy już więcej nie wejdzie do ringu.

Program artystyczny Jacka Randalla

„Niezrównany” po przejściu na sportową emeryturę, dostał swój własny program w Regency Theatre, za który otrzymywał stałą pensję. Praktycznie co tydzień w teatrze Randall pokazywał na scenie swoje umiejętności walki. Poza działalnością teatralną występował on również na pokazach charytatywnych, gdzie zbierał fundusze dla siebie i innych pięściarzy. Podczas jednego takiego wystąpienia, upamiętnił on swojego zmarłego rywala Neda Turnera, a pięć dni później wziął udział w jego pogrzebie.

Zrzut-ekranu-2025-04-11-o-16.14.40-1024x655 Historia boksu #18 - Jack Randall
Obrazek ukazujący jedno z przedstawień Jacka Randalla. Źródło: https://en.wikipedia.org/wiki/Jack_Randall_(boxer)#/media/File:Fives_Court_1823.jpg

Nagła śmierć

Jack Randall zmarł 12 marca 1828 roku w swoim pubie w wieku 33 lat, pozostawiając wdowę i dwójkę dzieci. Przyczyną jego śmierci były konsekwencje długoletniego nadużywania alkoholu (dna moczanowa, dezorganizacja wątroby i stłuszczenie serca. Został on pochowany 19 marca 1828 roku na cmentarzu St Giles in the Fields Churchyard w londyńskiej dzielnicy Camden. W 2005 roku został wpisany do Międzynarodowej Galerii Sław Boksu2.

  1. Boxiana – seria artykułów o walkach bokserskich napisana w XIX wieku przez dziennikarza sportowego Pierce’a Egana ↩︎
  2. Źródło informacji do artykułu: https://en.wikipedia.org/wiki/Jack_Randall_(boxer) ↩︎

Udostępnij w mediach

Pomysłodawca, redaktor naczelny i wydawca portalu Gladiators. Śledzi sporty walki praktycznie od dziecka, a od niespełna trzech lat również opisuje je jako dziennikarz. Prywatnie lubi horrory, książki prof. Michio Kaku o fizyce kwantowej oraz włoską kuchnię. Zawodowo poza dziennikarstwem zajmuje się również organizacją eventów i marketingiem.

Opublikuj komentarz