Historia boksu #15 – Tom Spring

Dzisiaj naszym bohaterem jest Tom Spring, słynny pięściarz i promotor, który w XIX wieku dorobił się majątku na organizacji wydarzeń bokserskich.

Rzeźnik z Fownhope…

Tom Spring – urodził się 22 lutego 1795 roku na wsi Fownhope w hrabstwie Herefordshire, jako Tom Winter. Swoje prawdziwe nazwisko przemianował na Spring, dopiero później, gdy został już zawodowym pięściarzem. Tom Winter w młodości swoją zawodową karierę rozpoczynał od profesji rzeźnika, jednakże z boksem, był związany już od najmłodszych lat. To właśnie w wieku dziecięcym, ojciec stworzył mu pierwszy worek z piaskiem, na którym Tom ćwiczył swoje umiejętności. Gdy, Winter pracował jeszcze w rzeźni, zainteresował się jego umiejętnościami słynny Tom Cribb, który namówił go na wyprowadzkę do Londynu. Od tego momentu jego życie diametralnie uległo zmianie…

Technik z doskonałą obroną

Swoją pierwszą walkę u boku Cribba, Tom Spring stoczył 9 września 1817 roku z zawodnikiem o nazwisku Stringer. Walka trwała 29 rund, po których Spring znokautował swojego przeciwnika. Następnie w wieku 23 lat walczył on dwukrotnie z doświadczonym Nedem Painterem. Pierwszą walkę wygrał, jednakże w drugiej Ned mu się zrewanżował. Potem w 1819 roku zmierzył się on z Jackiem Carterem. Niniejsza walka przyniosła mu powszechny rozgłos, który umożliwił na wyruszenie w wielkie turnne po kraju. Podczas niego dawał on pokazowe walki z Cribbem aż do oficjalnego zakończenia jego kariery. Nastąpiło ono 15 maja 1822 roku, wtedy to właśnie Cribbe oficjalnie oddał swój tytuł Tomowi Springowi.

Tom Spring po przejęciu tytułu wyzwał wszystkich zawodników w Anglii do walki. Nikt do 1823 roku, nie był chętny z nim walczyć. Dopiero jako pierwszy, wyzwanie przyjął po roku Bill Neat, który wyśmiał Springa za jego słaby cios¹. Walka trwała 37 minut, po których Tom Spring zdołał obronić tytuł. Ostatnią walkę w swojej karierze Spring stoczył w 1824 roku z Irlandczykiem Jackiem Langanem. Walka toczyła się o stawkę 300 suwerenów (około 25 tyś. funtów) i oglądało ją aż 40 tyś. osób. Spring po 77 rundach zdołał pokonać wolniejszego i cięższego Jacka.

Po tym sukcesie Spring postanowił odejść z boksu na dobre. Był on po swoich walkach zmęczony licznymi kontuzjami rąk, a także miał już plany na dochodowy biznes…

Sławny promotor

Niedługo po przejściu na sportową emeryturę, Spring kupił Castle Inn w Holborn i uczynił to miejsce siedzibą angielskiego boksu. Utworzył on także 25 września 1828 roku, organizację Fair Play Club, która stałaby na straży uczciwej rywalizacji w boksie. Jednakże jego osoba w tamtym okresie, była również często krytykowana, gdyż Spring wykorzystywał swoją wiedzę do obstawiania walk, a nawet ich ustawiania.

Kolejną niechlubną sławę Springowi przyniosła walka z 1833 roku pomiędzy Simonem Byrnem a Jamesem Burke. Spring wtedy nie chciał przerwać walki Byrne’a, odprowadzając go w 99 rundzie nawet do „narożnika” aby walczył dalej. Niestety jego poczynania doprowadziły do tego, że Byrne stracił przytomność i po trzech dniach zmarł. Jego śmierć doprowadziła do reformy angielskiego boksu.

Po kilku latach kariery promotorskiej Spring stał się bardzo bogaty. Miał żonę i dwójkę dzieci, dla których niestety nie był dobrym człowiekiem. Swoją żonę po rozstaniu, zostawił w nędzy, nie dając jej nic na życie ze swojego bogactwa. Kobieta niedługo potem zmarła w domu pracy w Holborn. Mimo chciwości, pozostał on szanowany przez Angielską społeczność za dobre maniery i reputację.

Ostatecznie zmarł on 20 sierpnia 1851 roku i został pochowany przez licznych sąsiadów na cmentarzu West Norwood pod prawdziwym nazwiskiem Winter². Został wprowadzony do Międzynarodowej Galerii Sław Boksu w 1992 roku.

Sir Arthur Conan Doyle napisał o nim powieść pod tytułem „Lord Falconbridge”.

1. Powszechnie wiadomo, że Tom Spring w czasach swojej świetności, nie nokautował szybko swoich przeciwników, gdyż odznaczał się głównie fantastyczną techniką i obroną. ↩︎
2. Źródło informacji do artykułu: https://en.wikipedia.org/wiki/Tom_Spring ↩︎