Dan Donnelly to z pewnością legenda boksu. Jest on uważany za pierwszego mistrza Irlandii wagi ciężkiej, a także za pięściarza z najdłuższym zasięgiem ramion w historii.
Bohater dzielnicy
Dan Donnelly urodził się w 1788 roku w Dublinie i pochodził z wielodzietnej rodziny. W młodości pracował ze swoim ojcem jako cieśla, który nauczył go fachu. Dan od najmłodszych lat, nie miał zbyt dużo pieniędzy i dorastał w biedzie, ale miał poważanie wśród Irlandzkiej społeczności. Powstało wokół jego osoby sporo legend, które ówcześni mieszkańcy Dublina opowiadali między sobą. Według nich młody Donnelly miał być bohaterem dzielnicy, który wielokrotnie pomagał ludziom. Przykładowo, kiedyś Dan pomógł młodej kobiecie, która została zaatakowana przez dwóch marynarzy w dokach, w wyniku porachunków i ran Donnely miał trafić do chirurga dr. Abrahama Collesa, który uratował jego zmiażdżone ramie. Niniejszy chirurg potem miał go nazywać „współczesnym Herkulesem”. Innym razem Donnelly poświęcił się dla społeczeństwa i narażając swoje zdrowie, zakopał na cmentarzu, zwłoki starszej kobiety, która zmarła na bardzo zaraźliwą chorobę.
Dan Donnelly mistrzem miasta
Dan Donnelly jak na tamte czas charakteryzował się postawną sylwetką, gdyż mierzył 1,83 wzrostu i 89 kg wagi. Bali się go gangsterzy, których Donnelly często pokonywał w walce wręcz. Jego sława zainteresowała, pewnego nieokreślonego pięściarza, który wówczas uchodził za mistrza Dublina. Po licznych namowach Donnelly w końcu, stanął z nim do pojedynku, który odbył się przy brzegu Wielkiego Kanału. Walka była zacięta, ale w 16 rundzie Donnelly powalił swojego przeciwnika na ziemię i został ogłoszony nowym mistrzem Dublina.
Niedługo potem Kapitan William Kelly w tawernie, poprzysiągł zemstę Angielskim bokserom, którzy drwili z Irlandczyków. Wtedy postanowił on, że znajdzie fenomenalnego mistrza boksu, który się im przeciwstawi. Los chciał, że trafił on na Danego Donnelly.
„Promotor” William Kelly
Kapitan William Kelly był w tamtym czasie, kimś w rodzaju promotora. Dbał on o zawodników i umawiał im walki z innymi pięściarzami. Kelly pierwszą dużą walkę Danowi załatwił 14 września 1814 roku w Curragh. Na „arenie” Belcher’s Hollow, Dan Donnelly miał zmierzyć się z wybitnym Angielskim pięściarzem Tomem Hallem. Według różnych doniesień, starcie na żywo oglądało aż 20 tys. zgromadzonych osób.
Hall prowadził to starcie, od samego początku, zdołał nawet porozcinać Dana, za co zyskał sobie, chlubę u ludzi, którzy obstawili na niego pieniądze (dawno temu często, hazardziści obstawiali takie rzeczy właśnie, m.in. to, kto komu pierwszy upuści krwi). Hall, jednakże wraz z rozwojem pojedynku zaczął coraz bardziej opadać z sił i co jakiś czas przyklękać, aby sobie odpocząć. Donnellyego taka postawa zdenerwowała, gdyż Hall według niego, specjalnie unikał walki. Po którymś razie stracił on panowanie nad sobą i walnął za ucho klęczącego Tomma. Hall po tym ciosie uskarżał się, że został sfaulowany i że powinno zostać mu przyznane zwycięstwo. Jednakże ludzie zebrani, na walce jednoznacznie przyznali zwycięstwo Danowi i ogłosili go mistrzem Irlandii. Natomiast arena została przemianowana na Donnelly’s Hollow.
Walka z Cooperem
Świeżo upieczony mistrz niestety niedługo, po zwycięstwie stał się bankrutem, gdyż całą swoją wypłatę przepił w tawernie. Jednakże potem, do Dana odezwali się George Cooper i Tom Maolyneux, którzy zaproponowali mu walkę. Początkowo chcieli, aby Dan bił się z Maolyneauxem, jednakże ten się nie zgodził. Ostatecznie dogadana została walka z Cooperem. Doszło do niej 13 listopada 1815 roku, ponownie na arenie Donnelly’s Hollow. Ludzie na niniejszą walkę przybywali z daleka, aż obiekt zapełnił się po brzegi. Do piątej rundy Donnelly, otrzymywał potężne baty, jednakże według legend uratowała go siostra kapitana Kelly’ego, która błagała go, żeby wykrzesał z siebie, więcej sił, gdyż postawiła ona na niego swój dom. Od tego momentu Dan Donnelly wrócił, do walki i już w siódmej rundzie powalił mocnym ciosem Coopera na deski. Oszołomiony George wstał po tym ciosie, jednakże chwilę później w następnej rundzie, Dan roztrzaskał mu sierpowym szczękę, dzięki czemu wygrał.
Dan Donnelly kończy karierę
Po zdobyciu sławy Dan Donnelly postanowił otworzyć swój własny pub. Sieć szybko się rozrosła i Dan w końcu miał ich ostatecznie aż cztery. Co ciekawe jeden z nich pod nazwą Fallon’s Capstan Bar istnieje do dziś. Donnelly, po jakimś czasie się jednak stoczył, i zaczął być traktowany w społeczeństwie jako pijak i kobieciarz. Swoją ostatnią walkę odbył 21 lipca 1819 roku z Tomem Oliveirą. Dan pokonał go po 34 rundach na Angielskim ringu w Sussex. Zmarł kilka miesięcy później w swojej ostatniej tawernie Donnelly’s Public House w wieku 31 lat.
Mimo że Donnelly zakończył swój żywot, to jego ciało nie zaznało spoczynku. Kilka dni po pogrzebie na cmentarzu Bully’s Acre, jego ciało zostało wykopane przez złodziei grobów, którzy zawieźli je do znanego lokalnego chirurga. Po szybkich negocjacjach złodzieje postanowili za duże pieniądze oddać ciało mistrza do eksperymentów. Chirurg podczas badania podobno zakonserwował ramię Donnellego, które następnie przez kilkadziesiąt lat była wykorzystywana w Szkockiej szkole medycznej, przez studentów do badań. Następnie ramie trafiło do wiktoriańskiego cyrku wędrownego, gdzie było wystawiane w licznych przedstawieniach.
W 1904 roku dopiero wykupił je Hugh „Texas” McAlevey, który wystawiał je później jako eksponat w swoim pubie. Następnie bukmacher schował je na strych, gdyż odstraszało ono klientów. W latach 50 XX wieku wróciła do Kilcullen. Tam Jim Byrne kolejny właściciel pubu, promował nim, rekonstrukcję walki z Cooperem. Ramie przez prawie 43 lata była eksponatem Irlandzkiego pubu. W 1997 roku pub jednakże został sprzedany i ramie aż przez dekadę leżało w piwnicy. Ostatecznie po latach odnalazł je potomek mistrza Thomas Donnelly, a ramię w 2010 roku trafiło do muzeum Gaelic Athletic Associaton, znajdującego się Croke Park w Dublinie. Dan Donnelly został wpisany do Międzynarodowej Galerii Sław Boksu w 2008 roku.
Legenda
Według legendy Donnelly miał najdłuższy zasięg ramion w historii ludzkości. Mówiono, że mógł on nawet dotknąć swoich kolan bez konieczności schylania się. Jednakże w rzeczywistości jest to tylko mit, gdyż badania dowodzą, że posiadał on ramiona normalnej długości, odpowiednie rozmiarowi dorosłemu mężczyzny1.
- Źródło informacji do artykułu: https://en.wikipedia.org/wiki/Dan_Donnelly_(boxer) ↩︎
Udostępnij w mediach
Opublikuj komentarz